Posadzki żywiczne w obiektach przemysłowych – kryteria doboru optymalnych rozwiązań

Posadzki żywiczne w obiektach przemysłowych

Proces doboru optymalnego rodzaju posadzek żywicznych powinien rozpocząć się od dokładnego rozpoznania wymagań użytkownika obiektu oraz specyfiki produkcji prowadzonej na danym obszarze. W związku z tym należy odpowiedzieć na wiele związanych z tymi aspektami pytań, między innymi: czy dany proces produkcyjny będzie mokry czy suchy, czy na posadzkę będą wylewane gorące płyny, czy planowany proces generuje wiele odpadów produkcyjnych, czy w tym obszarze będą występowały obciążenia chemiczne, w jaki sposób posadzka będzie myta, czy będzie odbywał się na niej ruch ciężki czy pieszy. Uzyskane odpowiedzi nakreślą wstępnie, jakie posadzki żywiczne będą dla inwestora najbardziej odpowiednie.

Etapy realizacji – ocena podłoża

Po wstępnej analizie potrzeb inwestora należy ocenić stan podłoża, na którym posadzka żywiczna ma być wykonana. Nowe posadzki betonowe zazwyczaj już w fazie projektu planuje się pod posadzkę żywiczną. Kryteria, które mają spełniać, to wykończenie gładkie bez żadnej posypki o minimalnej klasie betonu C25/30, ze spadkami lub płaskie – zgodnie z projektem, zaprojektowane pod docelowe obciążenia i przeznaczenie.

W przypadku posadzki przeznaczonej do renowacji niezbędne będą: wizja lokalna, rozmowa z użytkownikiem oraz historyczna dokumentacja (jeżeli jest wymagana). Należy w pierwszej kolejności rozpoznać podłoże – czy jest to beton, stara żywica, płytki ceramiczne, metal, wylewka mineralna, posadzka PVC, czy też jeszcze inny rodzaj podłoża. Jeżeli beton został wykończony którymkolwiek z wymienionych materiałów, konieczne będzie usunięcie tej powłoki za pomocą specjalistycznych frezarek z odpowiednio dobranymi frezami. Po odkryciu betonu i jego obróbce powinien on spełniać parametry wymagane pod system żywiczny, czyli mieć minimum 1,5 Mpa na odrywanie (badanie wykonywane zazwyczaj przez wykonawcę za pomocą przyrządu Pull-Off). Wszelkie wady – ubytki czy pęknięcia – należy naprawić (wypełnić ubytki, pęknięcia zszyć zgodnie ze sztuką budowlaną). W przypadku podłoży nienośnych, zbyt kruchych, mocno spękanych posadzka betonowa może kwalifikować się do wymiany. Wówczas beton należy skuć lub wyciąć oraz wykonać nowy podkład; w tym przypadku dobrze jest mieć  dostęp do dokumentacji sprzed lat, aby zaprojektować odpowiednio solidne podłoże.

Jeśli obiekt zmienia swoje przeznaczenie – np. magazyn został przebudowany pod produkcję mokrą, w przypadku której konieczna jest zmiana geometrii podłoża z powierzchni płaskiej na spadki – istnieje możliwość wykonania zaprojektowanych spadków. Producenci żywic oferują gamę produktów do szpachlowania spadków, które zapewniają odpowiednie parametry dla całej powłoki.

Czas i warunki realizacji posadzek żywicznych

Kolejne aspekty wpływające na dobór odpowiedniej technologii wykonania posadzek żywicznych to czas oraz warunki, w jakich mają zostać przeprowadzone prace. W zależności od potrzeb skrócenia czasu realizacji istnieją żywice przeznaczone do produkcji mokrych, które można wykonywać w warunkach wilgotnych. Popularny rodzaj żywicy, szczególnie dla branży spożywczej, to poliuretan-cementowy. Dzięki swojemu składowi na bazie cementu jest on mniej wrażliwy na wilgoć w betonie, co pozwala wykonywać prace w trudniejszych warunkach. Istnieje również możliwość wykonania takiej posadzki na jeszcze niewysezonowanym betonie, ponad warunkiem że podłoże ma minimum 1,5 Mpa na zerwanie.

Czołowi producenci na rynku posadzek żywicznych oferują do swoich poliuretanów cementowych preparaty przyspieszające dojrzewanie posadzki, które można dolewać do wyjściowych zestawów. Po dodaniu takiego komponentu posadzki można użytkować już po 48 godz., np. przez dopuszczenie na nich ciężkiego ruchu wózków i obciążenie jej chemicznie zgodnie z jej przeznaczeniem.

W przypadku produkcji suchych, gdzie stosuje się żywice epoksydowe o tolerancji na wilgoć do 5%, można wykorzystać membrany przeciwwilgociowe, które również przy parametrze minimalnego zerwania w betonie odcinają wilgoć od pozostałych warstw systemu, co umożliwi szybsze wykonanie posadzki.

Światowi dostawcy żywic rywalizują w wyścigu technologii, aby dostarczyć jak najszybciej zrealizowane i coraz skuteczniejsze posadzki, oferując szeroki wachlarz żywic i rozwiązań, takich jak: poliuretany, epoksydy, poliuretany cementowe, metakryle, winyloestry, epoksydy wodorozcieńczalne, polimoczniki.

Posadzki żywiczne w obiektach o różnym przeznaczeniu – kryteria doboru

W przypadku obiektów do produkcji suchych, o dużym natężeniu ruchu oraz w magazynach najczęściej stosowane są posadzki epoksydowe. Są one łatwe w czyszczeniu, cechuje je wysoka odporność na ścieranie i uderzenia mechaniczne, mogą być wykończone w połysku lub matowe.

Do produkcji mokrych, obciążonych dużym ruchem, chemią oraz zrzutami gorących cieczy do nawet 150°C są przeznaczone poliuretany cementowe. Charakteryzują się wysoką odpornością na chemię oraz na styku z odpadami wytworzonymi podczas procesów produkcyjnych, z możliwością mycia posadzki ciśnieniowo oraz z odpornością na lokalne zrzuty gorących cieczy (6 mm grubości dla 90°C, 9 mm grubości dla 120°C i 12 mm grubości dla 150°C). Posadzki tego typu nie emitują cząsteczek chemicznych przy wiązaniu, co umożliwia ich wykonywanie w obiektach przeznaczonych do produkcji spożywczej. W ofercie istnieją tego typu żywice bezwonne lub z dodatkiem środka bakteriobójczego na bazie jonów srebra zatopionego w warstwie żywicy.

W miejscach przeznaczonych do produkcji o bardzo dużych obciążeniach chemicznych lub do tac awaryjnych pod zbiorniki ze środkami o dużym stężeniu chemicznym stosowane są żywice winyloestrowe. Te systemy pozwalają na wykonanie warstw z wklejaną matą z włókna szklanego o grubościach, które wytrzymują zrzuty gorącej wody oraz są odporne na kwasy i chemię o bardzo wysokim stężeniu. Żywicę taką rekomenduje się do hut, rafinerii czy terminali paliwowych, gdzie środowisko bywa bardzo agresywne.

Do stref do wykończenia na zewnątrz zakładów, jak rampy załadunkowe lub zewnętrzne strefy ładunkowe, wykorzystywane są żywice metakrylowe. Zaletą tych posadzek jest możliwość wykonywania prac w temperaturach w zakresie od 30°C do –40°C. Tworzą idealne zabezpieczenie betonu, zachowując swoją trwałość w czasie dzięki odporności na UV.

Posadzki żywiczne a właściwości antypoślizgowe

Wszelkie rozwiązania wymienione powyżej mają możliwość dostosowania wymaganego antypoślizgu w zależności od potrzeb i specyfikacji pracy klienta w danych obszarach. Dla większości zakładów bezpieczeństwo i higiena są jednym z najważniejszych kryteriów, dlatego należy być bardzo ostrożnym przy doborze posadzki. Niestety nie ma w tym przypadku idealnego rozwiązania – przy bardzo szorstkiej posadzce zasady bezpieczeństwa będą spełnione, ale trudniejsze będzie jej mycie, a przy gładkiej podłodze odwrotnie. Istnieją systemy, gdzie kruszywo zatopione jest w składnikach mieszanki zestawu żywic i daje efekt pomiędzy wykończeniem łatwo zmywalnym i antypoślizgowym, ale to rozwiązanie nie sprawdzi się w zatłuszczonym środowisku. Ważna jest zatem dogłębna analiza oczekiwań inwestora oraz specyfiki miejsca zastosowania, aby znaleźć optymalne rozwiązanie do danego obiektu. Istotny będzie również dobór odpowiedniej technologii mycia, obuwia dla pracowników oraz kół wózków do przewozu towarów.

Estetyka posadzek żywicznych

Nie bez znaczenia przy doborze odpowiedniej posadzki żywicznej jest również estetyka, która zajęła bardzo ważne miejsce w środowisku zakładów przemysłowych. Często zakłady poddawane są audytom lub wizytom klientów zapraszanych do kontroli procesów produkcyjnych. Fabryka musi się jak najlepiej prezentować, spełniając wszelkie walory estetyczne, zapewniać czystość, bezpieczeństwo i wpływać na dobre samopoczucie zarówno pracujących, jak i odwiedzających obiekt osób. Wśród oferowanych posadzek istnieje pełna gama kolorów, które m.in. rozświetlają pomieszczenia, maskują plamy lub sprawiają, że dana strefa jest bardziej widoczna albo wizualnie wydzielona. Posadzki można wykończyć w połysku, który podkreśli czystość i higienę stawiane przez wielu inwestorów na pierwszym miejscu.